Met de rug naar de vaste wal en het gezicht naar de rest van de wereld, zo drukten de beide geïnterviewde zusters uit Ouddorp hun gevoel uit. Maar iedereen van de overkant, zoals ze daar zeggen, is van harte welkom in de prachtige nieuwe vermaning van de Doopsgezinde Gemeente Ouddorp. Dat bleek al op de Ringdag en op deze schrikkeldag, waarop ook wij hartelijk ontvangen werden, om de zusters Annelies Snijders en Rini Hameeteman in het bijzijn van de ouderling Hans van Dam te interviewen. Mensen voor wie, ondanks de dammen en bruggen, het eilandgevoel en daarmee de verbintenis met de Heer altijd gebleven is.
Beide vrouwen zijn altijd prominent op de ledenvergadering van de Ring Zuidwest Nederland en de Ringdagen aanwezig. Een aanleiding om ze binnen de Nieuwsbrief eens voor het voetlicht te halen.
Annelies, een oncologie verpleegkundige en echte Zeeuwse, geboren in Oosterland op Schouwen-Duiveland en later verhuisd naar Dirksland. Zij voelde zich daar niet thuis in het orthodoxe keurslijf van de Hervormde Gemeente en vond een warm nest bij de DG Ouddorp. Zij verricht en verrichtte binnen de gemeente vele vrijwilligerstaken. Een echte doener, met een warme uitstraling en voor velen het gezicht van de Gemeente Ouddorp. Maar, hoewel zij zich altijd welkom gevoeld heeft, wil ze toch graag wat afstand tot Ouddorp bewaren en blijft ze in Dirksland wonen. Haar werden eens Friese dumpkes aangeboden gemaakt van Turkey Red Wheat. Dat bracht haar op gedachten dit Dopersgraan in te zaaien op land van de kerk in Ouddorp en het te gebruiken voor het 400 jaar jubileum, met het voor ons allen bekende resultaat.
Een tegenpool daarvan, maar dan in de goede zin, is Rini. Een markante vrouw, wars van uiterlijk vertoon maar wel diep geworteld in de Ouddorpse gemeenschap. Voor haar is Ouddorp bijna het middelpunt van de wereld en met lange lijnen verbonden met de wereldgeschiedenis, van Romeinen, tot Geuzen en Pilgrimfathers. Een kind van de zee en het strand. Opgegroeid in de hechte Ouddorpse gemeente, nabij de oude vermaning, waarvan de zolder, tijdens haar kinderjaren, ook haar speelterrein was.
Toen we haar vroegen om zich aan onze lezers voor te stellen, deed ze dat aan de hand van een oude foto, waarschijnlijk uit 1943, van de Doopsgezinde Zondagsschool, gesticht door Ds. Thiessen. Toen de enige zondagsschool in het dorp, waar de kinderen van alle christelijke geloofsrichtingen welkom waren. De combinatie school en kinderen was in die tijd nog niet vanzelfsprekend. Zodra kinderen daar toe in staat waren, moesten ze meewerken om in het onderhoud van het gezin te voorzien. Het eiland karakter was er tenslotte een van doeners en werkers, zoals ze dat in haar sappige Ouddorpse tongval uitdrukte. Later kwam er ook een Hervormde zondagsschool, want stiekem deugden Doopsgezinden niet in de ogen van de Hervormden.
‘s Avonds na het werk en eten, spraken de mannen van alle geloofsrichtingen met elkaar. Er waren discussies over doop en geloofsbelijdenis dwars door alle kerken op het dorp heen. Uiteindelijk kwam het er op neer dat het persoonlijke geloof het belangrijkst is. Als dat er is, zit het binnen de gemeenschap wel goed. Dus met dat niet deugen viel het ook wel mee.
De ouders van Rini waren middenstanders. Zij studeerde theologie in Leuven, maakt graag verbindingen en voelt zich daarbij sterk verbonden met God en zijn manier van werken.
Zij is een vat vol ideeën, die Annelies graag helpt uitvoeren. Maar waar Annelies het graag overzichtelijk houdt, denkt Rini gelijk groots en wereld breed. Zodra een idee resultaat heeft opgeleverd, laat ze het graag aan anderen over om het verder uit te voeren en gaat ze alweer opzoek naar een volgend project.
Hun beider passie is natuurlijk het Dopersgraan, Red turkey wheat. dat zij op de landerijen van de DG gemeente laten opgroeien. Voor hen zijn ook zending projecten en hulpverlening aan bijvoorbeeld Oekraïne erg belangrijk.
Annelies en Rini vinden de Ring belangrijk. Daarom zijn zij altijd trouw op de Ring activiteiten aanwezig en doen daarvan verslag in hun gemeente. Voor Hans en het kerkbestuur heeft de betrokkenheid bij de Ring en de plaats van Ouddorp binnen de Ring nog geen vorm gekregen. Wat de DG Ouddorp voor de Ring kan betekenen en de Ring voor hen, zien ze daar nog niet duidelijk voor zich. Het leeft niet zo. Als echte eilanders doppen ze graag hun eigen boontjes. Hun grootste wens in een fulltime eigen predikant, die zich thuis voelt binnen hun, voor Dopers wat meer orthodoxe, gemeente. Hoe dan ook, het Doopsgezind zijn inclusief de vredesgetuigenis staat voorop, maar het moet niet te vrijzinnig zijn.
De DG Ouddorp is nu bezig zich een visie te vormen hoe de Gemeente er over 5 jaren uit zal zien. Hoe ze de jeugd in de kerk kunnen behouden. Hun activiteiten binnen de “Youth for Christ” evangelisatie. Als het aantal leden terugloopt, blijven de doeners gegarandeerd over, maar dan moet je keuzes gaan maken. Liever 5 projecten goed aanpakken dan 10 half uitvoeren. En zo is het.
Doeners hebben ze nu gelukkig nog genoeg, dat bleek wel uit de schitterende wijze waarop de Ringdag georganiseerd was. De Ringdag heeft hen als hele gemeente goed gedaan. Dank namens de gehele Ring aan alle vrijwilligers die daarbij betrokken waren.
Kees Koomen en Bob van de Vijver
Annelies (l) en Rini (foto C. Hameeteman)
