30 december 2022 herdacht de Doperse Gemeente in Ouddorp dat zij 400 jaar geleden een permanent onderkomen kregen.  De viering was in de vermaning aan de Dorpstienden.

Precies op die datum in 1622 vond er toen een transactie plaats van koop en verkoop,. Daar werd vastgelegd dat er op de zolderverdieping van het pand aan de toenmalige Heerenstraat een ruimte werd verkregen om doperse bijeenkomsten te houden.

Omschreven als: “Die van Menno sullen mogen gebruicken den solder”

Een transactie die nog steeds in de geschriften van die tijd is terug te vinden. Het oude boekwerk waarin dit vermeld staat, lag te pronken in de tegenwoordige vermaning.

Uiteindelijk groeide die zolder uit tot een kleine schuilkerk. Eind vorige eeuw werd, door groei van de gemeenschap, uitgezien naar een meer passend en groter kerkgebouw. Dat werd – na sloop van een loods – de huidige kerk aan de Dorpstienden. De vrijwilligers die dat tot stand brachten werden tijdens de herdenking nog eens extra in het zonnetje gezet.

Dat de Ouddorpse Dopers een bloeiende Gemeente vormen bleek wel uit de drukbezochte viering. Ook de voorzitter en secretaris van de Ring waren daarbij aanwezig. Onze voorzitter zr. Christien Duhoux-Rueb, die trouwens ooit als eerste vrouwelijke predikant in DG Ouddorp voorging.

Tijdens de gedenkviering werden er na het hartelijk welkom door zr. Elma Posthuma namens de jubileumcommissie, ook de nodige officiële woorden gesproken. Meerdere oud-predikanten vierden het feest mee.

Het programma was naast het officiële gedeelte zeer gevarieerd en boeiend. In een sketch werd teruggezien naar de gebeurtenissen op 30 december 1622.

Ook werd er een verhaal over de eerste oudste van de Gemeente, Paulus Willemsz Bosland, voorgedragen in het warme Ouddorps dialect. Gelukkig werd de spreekster vergezeld door een tolk, die het verhaal voor de niet-eilanders in verstaanbaar Nederlands vertaalde.

Gezang, orgelspel en gebed completeerde de viering.

In de kerk was een minitentoonstelling ingericht en werd een filmpresentatie met video interviews vertoond.

De middag werd besloten met een door de vrijwilligers goed verzorgde gezamenlijke maaltijd, waar natuurlijk het heerlijke Mennistebrood niet mocht ontbreken.

De viering werd besloten met het lied ‘Ik voel de winden Gods vandaag’.

De bezoekers kregen ter herinnering een kaart mee met daarop de oude schuilkerk aan de Weststraat.